Το σκοτάδι σε τυφλώνει

Kοιτάζοντας το πρόσωπο του πατέρα χρόνο… θρηνώ την απώλεια καθώς τα χέρια του σαρώνουν τη ζωή σε δευτερόλεπτα…
Ο κόκκινος ήλιος του Νότου, κυνηγάει το σούρουπο, πέφτοντας μέσα στη νύχτα,
Ενώ το φεγγάρι παίζει κρύψει και αναζητά με την αυγή-έναν κόσμο που γυρίζει στο διάστημα…
Οι χτύποι της καρδιάς στέλνουν κύματα πέρα από την παρούσα-Αιμορραγία, αναπαραγωγή ζωής –
Ομοφωνία.
Κοροϊδεύει…
Το σκοτάδι σε τυφλώνει
Σαν χορδές καρδιάς
Είναι
Ξετυλίγεται την ψυχή μου,
Πετώντας πάνω από τον μαγεμένο ορίζοντα
Από τα μάτια σου.