Πόνος – Απελπιστικός

Οι αναμνήσεις δεν θα εξασθενίσουν ποτέ 
Ο πόνος που υπέστη θα παραμείνει πάντα η 
απελπισία 
Η μοναξιά 
δεν κρατιέται στον κόλπο 
Ουλές 
 λεπτές επιδερμίδες 
Μια συνεχής υπενθύμιση 
Από τι θα μπορούσε να ήταν 
Όπως ένα πάπλωμα πάπλωμα 
Μεγαλώνοντας ισχυρότερη μέρα με μέρα 
Εσωτερικοί δαίμονες τρέχουν μακριά 
Εξαφανίζονται χωρίς ίχνος 
Σπηλιές καταρρέουν Το 
μόνο που έχει μείνει 
Είναι οι ουλές που χαρίζουν καρπούς