Υποτονικές λέξεις
από κενά χείλη
διαμορφώνουν συναισθήματα
σε άπειρους κενούς τόνους ελαφρότητας.
Εκεί που νοθρά μάτια
διαστρεβλώνουν το όριο
και το πρίσμα της αλήθειας.
Σιωπές κυνηγούν η μια την άλλη
στις στροφές φουρκέτας της ερήμου
αποχρώσεις ενάντια στο φως
αιωρούμενες πάνω
στην ασύμμετρη σκηνογραφία
που εξαπατά ίχνη αμυδρής μνήμης
στο ασεβές ραντεβού με τον εαυτό της.
Λεπτές χλωμές κορυφές στίχων
στην ήττα μιας συναισθηματικής συστολής.
Σε τεράστιους δρόμους
υπό άλλο φως
αναλογίες βιομαγνητικών ρευστών
σέρνονται μέσα
σε σκιώδεις σιλουέτες
ενώ περιθωριοποιημένες
λατρεύουν το κενό τους.
Απρ 13
Πρόσφατα σχόλια