Με κοραλλιογενείς και λύκους
χορεύουμε γύρω από τη φωτιά,
κρυμμένοι βαθιά μέσα στο δάσος.
Οι μάγισσες και τα ξωτικά
λένε με τον ψίθυρο του δάσους
τους θρύλους του αρχαίου
αίματος των ηττημένων,
που
πίνουμε από τα αρχαία κέρατα των προγόνων μας, που
ρέουν με την ομορφιά της νύχτας.
Από τη μάχη,
την τιμή και τη δύναμη.
Τραγουδούν μαζί μας τα τραγούδια μας
κάτω από το φως του φεγγαριού .
Ω, γοητευτικό μεγαλείο,
κρύο φως
και κρυμμένο
βαθιά μέσα στο δάσος
χορεύουμε στους ήχους των ξωτικών.
Σκονισμένοι απο την σκόνη της λήθης
χαμένοι για πάντα
στα Ηλυσιανά πεδία της αβύσσου
ποτισμένα με το αίμα των εχθρών μας.
Πρόσφατα σχόλια