Εποχές…

Παρέμεινες στη σκιά
της πυραμίδας των ψεμάτων
που δημιουργησες.
Οι εποχές αλλάζουν
άνθισε η άνοιξη,
που την πήρε το καλοκαίρι,
ήρθε ενα χρωματισμένο φθινόπωρο
και μετά ένας χειμωνας γυμνός.
Και εσύ έριξες τα φύλλα σου
στην γουρνα της ψυχης σου
για λίπασμα
Παρακολουθώντας τη ρύθμιση της σκόνης,
κατά μήκος του δρόμου εκκαθάρισης,
Και πάλι οδήγησες την άδεια σου καρδιά
σε ένα δάκρυ
μέσα στο παρελθόν της θλίψης
για να στεγνώσεις τα δάκρυα,
στο υγρό σκοτάδι
των αναμνήσεων σου…