Author's posts
Οκτ 07
At the monument of the Sacrifice
I invoke the reigning masterOf the black flame throneOrgies of infernal scarlet fleshbaptized in the loathsome rivers of death.All reason and hopeIn profound eternally feardriven by sadistic intentthrough delirium.I am alone, I stand on hillI hear the wind, Loneliness and sadness.flesh stokes the fireplumes of human dust,at the monument of the Sacrifice.
Ιούν 04
Wind, Loneliness and sadness
Piercing blasts from the north, under stormy skiesOn the altar of pagan gods,I spill the bloodin Immoral realms of frostthere them sorrowful criesfor you I sacrificefollowing the solitudes paththe blood of mine was drippingmy way had no returndriven by the will of clarity.I am alone, I stand on hillI hear the wind, Loneliness and sadness
Μάι 07
You’ve sold your soul on this earth.
Strange are the things we place our beliefs inMy apprehensions tear down the walls of the templeStrange are the things we choose to believe inIts light of sun will expose the poverty of your soul.Your wealth cannot saveyour opulence has no worthYou’ve sold your soul on this earth.This truth you will never getAnd now you’re …
Μαρ 09
Ασέβεια σχήματα.
Ο ορίζοντας βυθίζεται σε ατμόσφαιρα νοσταλγίας,ανέφικτο κομφετίκαι αρωματικές αποχρώσεις.Πνίγεται από τους ανέμους,μιλώντας στη σκιά των απαθών τελετών.Μεταμορφώνει παλμούςκαι απομακρύνεται από αναισθητοποιημένα απόβλητακαι διασκορπίζει προκαταλήψεις,ανταλλάσσοντας τουςγια πολύτιμα εμποτισμέναμε ουράνια διάθεση.Εκεί στην άκρη των συναισθηματικών αρχώνσμιλεύει τις σιωπηλές αποστάσεις.ξεθωριάζει ασέβεια σχήματαμέσα από ιξώδεις αποχρώσειςστη λήθη των ανυπόμονων παρορμήσεωναποδυναμώνοντας τις ροές της σκέψηςκαι τακτοποιεί το άπειροτων καθολικών αινιγμάτωνστέλνοντάς …
Μαρ 05
Συγκινήσεις του πεπρωμένου.
Η πρώτη ακτίνα φωτόςσπάει σε πολλές φωτοχημικές εκλάμψειςγεμάτη αγάπηπου είχε συλληφθείυπό την συνενοχήτου νυχτερινού μανδύα,και η συντριπτική σιωπήδιασχίζεται ως ψίθυροςστο βαθύτερο του συναισθήματος.Η σιωπή αναλαμβάνει ξανάτην απεραντοσύνη μιαςατελείωτης αγκαλιάς.Η επιθυμία με ταξιδεύειστην αναμμένη αναμονήσε μια συμφωνίαχωρίς ημερομηνία λήξης.Ρυθμοί παροξυσμούκαταπίεση των ψευδαισθήσεων,ενθουσιασμός των παθιασμένων κρατήρωνσε αναζήτηση μιμητικών στιγμών,ανάγλυφες εκφράσεις που μαστίζονταιαπό τις συγκινήσεις του πεπρωμένου. Copyright …
Ιαν 12
Κεντημένες σιωπές
Υψώσαμε τον ήλιοσε γκρι βροχερά πρωινά,σε κεντημένες σιωπέςχωρίς λόγιαστην ακούσια απουσία τωνπροσώπων.Κοιμηθήκαμε απαλά από την αύρατης θάλασσας στην ανάσατου χρόνου εκεί στις κρύεςπέτρες των λέξεων τωνχαμένων υποσχέσεωντων μεθυσμένων κραυγώνστη διαταραχή των διαδικασιώντων συνεχιζόμενων επαναστάσεων.Γίναμε φυγάδεςαπό βαρετές πρακτικές,τόσων στείρων προσευχώνόσο και των κωφών όρκων.Και στο άπειρο της ψυχήςοι χειρονομίες πεθαίνουνμε κάθε στριμμένο βλέμμα αναχώρησης. Copyright ® …
Ιαν 06
ονειροβατήματα.
Ωδές ψυχοσωματικές από σκιές νεκρές… βαναύσως ποδοπατημένες από αδιόρατες αποπλανημένες ομορφιές… Ιστορία έχουν ακροβατική κι άλαλα αποτυπώματα φωτοσυνθετικά.Δοκιμές εκφραστικών δυνατοτήτωναπό περίτεχνες γλωσσικές φόρμεςόνειρα, βιώματα, ιδέες κι αισθητικές συγκινήσειςτης οδύνης των αποχωρισμών.Απηχήματα, παρεστιγμένα, που αναφέρονται σε κρυφοστοχασμούς,ακριβομνήμες ζωής και μελωδικά απόστιχα, για νυχτερινά ονειροβατήματασε ένα πολυδαίδαλο κι αισθαντικόσύμπλεγμα συναισθημάτων. Μας κάνουν κοινωνούς όλων όσων γοητεύουν και …
Ιαν 05
Αυστηρότητα της σιωπής.
Ακολουθούμε όλη τη νύχτα αδιάφοροισε όλους τους θορύβους που εκρήγνυνταιτην αυστηρότητα της σιωπής.Έχουμε στις λαβές μας το ξυράφι αιχμηρό.του χρόνου δακρύρροια μπροστά μαςτο τούνελ της αιωνιότητας.Πάμε όπου μας πάει να αποπλανήσουμε την απόδραση.Αλλά στην ανένευτη αναταραχήαπό τα χέρια, υπάρχει μια άλλη χειρονομία,πιο λεπτή, η οποία προϋποθέτεισημάδια αποπλάνησης,για να προβλέψουμε τη γυμνότητα του σώματος.Θέλουμε να εντοπίσουμε …
Ιαν 04
Χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Αφύλακτες διαβάσειςτης ψυχής μας υπερβάσεις.Σου άφησα λόγια εκεί που υπάρχειςΗ αδικία ήταν μια διέλευση,μια πομπήόπου κουβαλούσαμε γυμνούς σταυρούς και σκλάβους.Καταλάβαμε τον εγωισμόσυμβάλλαμε στην αποφυγή του πόνου.Πιστεύαμε ότι η ζωή ήταν μια σειρά σειριακών χαρακτήρωνόπου αφήσαμε το σενάριοαλλά τότε αναγκαστήκαμε να μείνουμε μόνοιγια να περπατήσουμε στο σχοινίχωρίς δίχτυ ασφαλείαςμαγνητίζοντας την πυξίδα και το κέντρο μας.Σε βλέπω …
Πρόσφατα σχόλια