Υψώσαμε τον ήλιοσε γκρι βροχερά πρωινά,σε κεντημένες σιωπέςχωρίς λόγιαστην ακούσια απουσία τωνπροσώπων.Κοιμηθήκαμε απαλά από την αύρατης θάλασσας στην ανάσατου χρόνου εκεί στις κρύεςπέτρες των λέξεων τωνχαμένων υποσχέσεωντων μεθυσμένων κραυγώνστη διαταραχή των διαδικασιώντων συνεχιζόμενων επαναστάσεων.Γίναμε φυγάδεςαπό βαρετές πρακτικές,τόσων στείρων προσευχώνόσο και των κωφών όρκων.Και στο άπειρο της ψυχήςοι χειρονομίες πεθαίνουνμε κάθε στριμμένο βλέμμα αναχώρησης. Copyright ® …
Category: Uncategorized
Ιαν 06
ονειροβατήματα.
Ωδές ψυχοσωματικές από σκιές νεκρές… βαναύσως ποδοπατημένες από αδιόρατες αποπλανημένες ομορφιές… Ιστορία έχουν ακροβατική κι άλαλα αποτυπώματα φωτοσυνθετικά.Δοκιμές εκφραστικών δυνατοτήτωναπό περίτεχνες γλωσσικές φόρμεςόνειρα, βιώματα, ιδέες κι αισθητικές συγκινήσειςτης οδύνης των αποχωρισμών.Απηχήματα, παρεστιγμένα, που αναφέρονται σε κρυφοστοχασμούς,ακριβομνήμες ζωής και μελωδικά απόστιχα, για νυχτερινά ονειροβατήματασε ένα πολυδαίδαλο κι αισθαντικόσύμπλεγμα συναισθημάτων. Μας κάνουν κοινωνούς όλων όσων γοητεύουν και …
Ιαν 05
Αυστηρότητα της σιωπής.
Ακολουθούμε όλη τη νύχτα αδιάφοροισε όλους τους θορύβους που εκρήγνυνταιτην αυστηρότητα της σιωπής.Έχουμε στις λαβές μας το ξυράφι αιχμηρό.του χρόνου δακρύρροια μπροστά μαςτο τούνελ της αιωνιότητας.Πάμε όπου μας πάει να αποπλανήσουμε την απόδραση.Αλλά στην ανένευτη αναταραχήαπό τα χέρια, υπάρχει μια άλλη χειρονομία,πιο λεπτή, η οποία προϋποθέτεισημάδια αποπλάνησης,για να προβλέψουμε τη γυμνότητα του σώματος.Θέλουμε να εντοπίσουμε …
Ιαν 04
Χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Αφύλακτες διαβάσειςτης ψυχής μας υπερβάσεις.Σου άφησα λόγια εκεί που υπάρχειςΗ αδικία ήταν μια διέλευση,μια πομπήόπου κουβαλούσαμε γυμνούς σταυρούς και σκλάβους.Καταλάβαμε τον εγωισμόσυμβάλλαμε στην αποφυγή του πόνου.Πιστεύαμε ότι η ζωή ήταν μια σειρά σειριακών χαρακτήρωνόπου αφήσαμε το σενάριοαλλά τότε αναγκαστήκαμε να μείνουμε μόνοιγια να περπατήσουμε στο σχοινίχωρίς δίχτυ ασφαλείαςμαγνητίζοντας την πυξίδα και το κέντρο μας.Σε βλέπω …
Δεκ 03
Ημιτελής άνεμος…
Μια νύχτα μαύρηςαβύσσου επέστρεψεστα χείλη μου.Για τις στιγμές που σε ξέχασαΟι δρόμοι όπου περπατώΈχουν φτεράπου θέλουν να κόψουνΚάθε μία από τις εικόνεςπου φέρνω μαζί μουγια αυτό το ταξίδι.Οι σκιές μου λένεΌτι είμαι εντελώς άδειοςΚαι ότι οι επιθυμίες μουείναι νεκρές.Όπου έχω κρυφά λόγιαΜικρά αστέρια που μια μέραΘα σου μιλήσουνγια τιςλέξεις που είχαν παγώσειανάμεσα στα χείλη μου.Η …
Οκτ 11
Στη σιωπή μου κρατώ…
Στη σιωπή μου κρατώ τις πληγωμένες λέξεις μέσω των γυμνών δρόμων φθαρμένες από τη μοναξιά, στον υπαίθριο χώρο της νύχτας, όπου βρίσκονται τα ημιτελή όνειρα τυλιγμένα σε υγρά φύλλα σε μια πρόωρη πτώση. Στη σιωπή μου κρατώ όλη μου την αδράνεια, την βιασύνη μου, την αδιαφορία μου, από τον περιθωριακό κόσμο που με περιβάλλει. Μέχρι …
Οκτ 09
No control
In the darker the nights I’ll hide the my feelings I can’t bring the passion back When there’s nothing you could hold A heart made out of gold No control Don’t try to bring me back I’ll stay the same You know that life isn’t set You give as good as you get We live …
Αυγ 04
Βροχή και Ομίχλη.
Τα μονοπάτια των σταγόνων της βροχής μοιάζουν σαν δάκρυα από ένα αόρατο πρόσωπο. Μια φωτιά που δεν καίγεται από τη σιωπή που λιπαίνει κάθε μνήμη αφήνωντας τα αποτυπώματά της ενώ η νύχτα καταρρέει όπως μια λεπτή σκιά πίσω από το τζάμι. Η ομίχλη κρατάει καλά τα μυστικά της Βροχή και ομίχλη ενα δάκρυ ανοσοποιημένο στα …
Αυγ 04
Alvarino
Η νύχτα έχει κλείσει τις πόρτες της με τη μανία μιας γροθιάς Οι νυχτερίδες πλέκονται με τη μυρωδιά της μουχλας του αέρα Στην ακτή τα κύματα ανακατεύονται με σταγόνες της λαχτάρας και ο πόνος οδηγεί τα συναισθήματά μου πνιγμένα πάνω στον φάρο της λήθης. Τα πάντα είναι στο μυαλό μου σε διαταραγμένες επιγραφές που δεν …
Πρόσφατα σχόλια