Πέταξε από τη θάλασσα Μια μεγάλη μάστιγα της μιζέριας Ένα σμήνος από μοναχικές νύχτες Ένα σκοτεινό τέλος στην μοναχική σου ζωή Καθώς τα κύματα έτρεξαν στον Ουρανό κατέρρευσε και κάλυψε τα πάντα η παλίρροια της σκέψης Τα σύννεφα ξέσπασαν Δεν μπορείς να κρύψεις μια ζωή ντροπής Κάθε λέξη που είπε ήταν ψευδής Δεν έδειξε …

Continue reading

  Σαν άγρια μαύρη θάλασσα χτυπιέται πάνω μου, η ζωή όλων των άλλων. Οτιδήποτε μέσα στην θολή νυχτιά ισχυρίζομαι ο Θεός το μεταβάλλει. Ο χρόνος μου, ειναι χρόνος μιας ανάστασης που κρατάει την θύμηση του Θανάτου και όλων των περασμένων χωρίς την αίγλη του επέκεινα. Ο κόσμος είναι ένα κάτοπτρο. Μια αντανάκλαση του έσω ιερού. …

Continue reading

  Σφυρηλατήσαμε τον ήλιο και την άμμο μας, Οι ιστορίες, τα ψέματα και ο θόρυβος Ρέει χωρίς παύση Μας αρπάζουν τις ψυχές μας Καθώς ο φόβος τυφλώνει το φως της ημέρας, Σοβαρές συνέπειες από την εξωπραγματική νύχτα Το σκοτάδι μας δημιουργεί τους τοίχους. Η συγκέντρωση των ψυχών Διασχίζοντας τις πόρτες της θνησιμότητας Περνάμε στα τυφλά …

Continue reading

  Γεια σου! Όλοι προσπαθούν να με προειδοποιήσουν Ήταν δηλητήριο από την αρχή Είχαμε μια αγάπη σαν τις ταινίες Βάλτε ένα ξόρκι δεξιά στην καρδιά μου Γεια σου! Υποθέτω ότι ήμουν πολύ τυφλός Ήμουν πολύ χαζός για να το δω Δεν ήθελα να έχω δίκιο Μάλλον δεν ήθελα να το πιστέψω Ότι ήμουν πολύ αργός …

Continue reading

  Ελα κοντά μην κάνεις πίσω, το χέρι κράτα μου στα σκοτεινά. ‘Ελα κοντά να σου μιλήσω γι’ αυτά που μέσα δε χωράνε πια. Να με προσέχεις γιατί έχω πέσει χαμηλά, μάτια μου γλυκά να με αντέχεις. Να με προσέχεις μέχρι να σηκωθώ ξανά, λίγο ακόμα μοναχά, μάτια μου γλυκά να με αντέχεις. Έλα κοντά …

Continue reading